Ο άνθρωπος που έλιωσε στον ήλιο
Οι μετεωρολογικές προβλέψεις ήταν δυσοίωνες εκείνη την ημέρα. Κακοκαιρία, έλεγαν, με πολλά χιόνια σε όλη τη χώρα! Το περισσότερο χιόνι των τελευταίων ετών! Οι μετεωρολόγοι με όλο τον εξοπλισμό τους, καλά το προέβλεπαν! Αλλά, και η φύση, προικισμένη από το Θεό με ένα αλλιώτικο ένστικτο, το προαισθάνθηκε! Το χελωνάκι στην αυλή, που όλο τον μέχρι τότε χειμώνα τον πέρασε σχεδόν ξάγρυπνο, και τριγυρνούσε ονειρευόμενο τις πορτοκαλί καμπανούλες από την περικοκλάδα που του χόρταιναν την πείνα του όλο το καλοκαίρι, έσκαψε και χώθηκε βαθιά μέσα στο χώμα!... Ο ουρανός γέμιζε σιγά-σιγά, βαριά σύννεφα σταχτόασπρα, που σήμαιναν την καταιγίδα που θα ερχόταν. Ένα ψυχρό αεράκι σκόρπιζε παγωνιά, σαν προμήνυμα εκείνου που θα ερχόταν βαρύτερο λίγο αργότερα! Από τη μια στιγμή στην άλλη, ο κήπος γέμισε αγριοπούλια που κατέβηκαν από τα γύρω βουνά στην πόλη, για να προφυλαχτούν από την επικείμενη κακοκαιρία. Κορυδαλλοί, λούγαρα, φλώροι, σπίνοι, τσίχλες, ψαρόνια, γαλαζοπούλια κι ένα σωρό άλλα, μικρά και μ