Το κλείσιμο που μας επέβαλε ο κορωνοϊός στο σπίτι μας το 2020 σε άλλους προκάλεσε πλήξη, πανικό και κατάθλιψη, και άλλοι ασχολήθηκαν με διάφορες δημιουργίες και κατασκευές, εκμεταλλευόμενοι με τον καλύτερο τρόπο τον απεριόριστο ελεύθερο χρόνο τους στο σπίτι. Στους τελευταίους ανήκω κι εγώ!
Ένα από τα πολλά που έκανα, ήταν και το βίντεο με τίτλο ‘’Kitty-Καίτη Βουτσάκη-The real story”, που αναρτήθηκε στο YouTube στις 21 Απριλίου 2020, και από τότε μέχρι σήμερα το έχουν δει περισσότεροι από 11.000 θεατές.
Με την, πραγματικά υπέροχη και αξιολάτρευτη κ. Καίτη Βουτσάκη, συνδεόμαστε με μια βαθιά και ειλικρινή φιλία τα τελευταία τέσσερα χρόνια, αλλά είναι σα να γνωριζόμαστε μια ζωή! Άλλωστε, την πρώτη φορά που είδα φωτογραφία της και άκουσα γι΄αυτήν, ήταν το 1978, τότε που ήμουν μόλις 17 ετών, και μου μίλησε γι΄αυτήν ο Αιγυπτιώτης Γιώργος Κ. Χαραλαμπίδης, ο οποίος είχε κάνει την εισαγωγή μερικών ταινιών της από την Αίγυπτο στην Ελλάδα.
Το ποια είναι η Καίτη Βουτσάκη, η περίφημη και θρυλική πλέον Kitty του Αιγυπτιακού Κινηματογράφου, θα το δείτε (αν δεν το έχετε δει ήδη) και θα το καταλάβετε στο βίντεο που ακολουθεί.
Λοιπόν, έχοντας δει σχεδόν όλα τα χορευτικά από τις ταινίες της που γύρισε στην Αίγυπτο, ξεκινώντας από την τρυφερή ηλικία των 15-16 ετών, σκέφτηκα να κάνω αυτό το βίντεο και να της το παρουσιάσω σαν ελάχιστο δώρο, για την μεγάλη τιμή να με συγκαταλέγει ανάμεσα στα πρόσωπα που εκτιμά και αγαπά.
Από τις 30 Μαρτίου 2020 άρχισα να οργανώνομαι λοιπόν. Αρχικά, συγκέντρωσα όλα τα χορευτικά αποσπάσματα από τις ταινίες της που σκόπευα να χρησιμοποιήσω. Έπειτα, έκανα ένα πρόχειρο σχεδιασμό σαν σενάριο, για το πώς θα πρέπει να στηθεί το βίντεο. Δηλαδή, τι αρχή, μέση και τέλος θα έχει το βίντεο. Έπειτα δουλεύοντας πιο μεθοδικά, επέλεξα σε πόσες ενότητες θα χωριστούν οι χορευτικές σκηνές, καθώς επίσης επέλεξα τις μουσικές που θα επένδυαν τα ενδιάμεσα τμήματα, που περιλαμβάνουν τα κείμενα και τις φωτογραφίες. Για την έναρξη, επέλεξα ένα βίντεο από την ταινία του 1958 “Ismail Yassin fi mustashfaa almajanin’’ γιατί ήθελα μία εντυπωσιακή είσοδο της Kitty, αλλά σκέφτηκα, και προτίμησα, να ντουμπλαριστεί η μουσική αυτού του χορευτικού κομματιού, με τη μουσική που επενδύει τους αρχικούς τίτλους της ίδιας ταινίας. Η μουσική αυτή στην Ελλάδα είναι πολύ γνωστή λόγω του τραγουδιού ‘’Σις Κεμπάπ’’ που ερμηνεύει πολύ εκφραστικά η ασύγκριτη Γιώτα Λύδια. Και μάλιστα ήθελα την στιγμή που ακούγεται ο ήχος του γκονγκ η Kitty να σχίζει με το τακούνι της το χάρτινο παραβάν που την κρύβει, και να βγαίνει στην πίστα. Έπειτα, καθόρισα από ποιο μέχρι ποιο λεπτό, και με τι σειρά, θα παρουσιαστούν τα χορευτικά αποσπάσματα, έτσι ώστε το αποτέλεσμα να έχει συνοχή και να εντυπωσιάζει. Στη συνέχεια επέλεξα τις φωτογραφίες, τις αφίσες, τους πίνακες, και ό,τι άλλο διακοσμητικό στοιχείο υπάρχει στο βίντεο, και τέλος έγραψα το μικρό βιογραφικό κείμενο σε τρεις γλώσσες: ελληνικά, αγγλικά και αραβικά. Το αραβικό κείμενο, επειδή δεν είμαι γνώστης της γλώσσας, το έγραψα με αρκετό κόπο οφείλω να ομολογήσω, μέσω της google translate, και νομίζω το αποτέλεσμα βγήκε αρκετά καλό, αφού όσοι Άραβες το διάβασαν πίστεψαν ότι γνωρίζω αραβικά!
Όλο αυτό το υλικό βάζοντάς το σε μια αριθμημένη σειρά που συνοδευόταν από λεπτομερείς οδηγίες για το κάθε βήμα, το έστειλα με email στην νεαρή και αγαπητή μου φίλη, ταλαντούχα ερασιτέχνη χορεύτρια και πολλά άλλα ακόμα, Ευγενία-Τζένη Τσιούγου, η οποία καταπιάνεται πολύ και με τη δημιουργία βίντεο, και γνωρίζει αρκετά καλά την τέχνη του μοντάζ, και το εμπιστεύτηκα στα χέρια της. Καθημερινά βρισκόμαστε σε τηλεφωνική και διαδικτυακή επικοινωνία, μέχρι τις 21 Απριλίου 2020, ημέρα που το βίντεο στην τελική του μορφή αναρτήθηκε στο YouTube. Το αποτέλεσμα, χάρη στους ακούραστους κόπους, τα ξενύχτια και την θετική διάθεση της Ευγενίας Τσιούγκου, καθώς και την άριστη μεταξύ μας συνεργασία, νομίζω βγήκε εντυπωσιακό! Τουλάχιστον έτσι νοιώθω από την πλευρά μου.
Η κ.Καίτη όταν το βράδυ εκείνης της ίδιας μέρας της είπα να το δει, ενθουσιάστηκε! Η περίφημη χορεύτρια και ηθοποιός του Αιγυπτιακού κινηματογράφου Kitty, που σπούδασε κλασικό και ευρωπαϊκό χορό δίπλα σε σπουδαίες δασκάλες, όπως την Ουγγαρέζα Clara Gorilovitch, τη Γερμανίδα Nicol’s και τη Ρωσίδα μπαλαρίνα Sonia Ivanova, αλλά τους ανατολίτικους χορούς τους είχε στο αίμα της χωρίς να τους διδαχτεί από κανέναν, και χόρεψε μπροστά σε αξιωματούχους, κυβερνήτες, υπουργούς, εμίρηδες και άλλους άραβες ηγεμόνες, καθώς επίσης υπήρξε μία από τις αγαπημένες χορεύτριες στο παλάτι της βασίλισσας Φαρίντα, και παράλληλα εμφανίστηκε σε περισσότερες από 70 αιγυπτιακές κινηματογραφικές ταινίες δίπλα σε κορυφαίους πρωταγωνιστές όπως την Φάτεν Χαμάμα και τον άφθαστο κωμικό Ισμαήλ Γιασσίν, απέχτησε πλέον επιτέλους, το πρώτο ελληνικό βίντεο που είναι αφιερωμένο σ΄αυτήν.
Η κ.Καίτη για να μου εκφράσει και έμπρακτα την ευχαρίστησή της για τη δημιουργία αυτού του μικρού βίντεο-αφιερώματος σ΄αυτήν, (και λέω ‘’μικρού’’, γιατί πώς να χωρέσει μία καριέρα κοντά 40 χρόνων σε 14.5 λεπτά;) μου έγραψε το παρακάτω σημείωμα-σχόλιο, καταλήγοντας με πολύ νόστιμο και έξυπνο τρόπο, που φανερώνει το πάντα αστείρευτο χιούμορ της!
«Για το ωραίο αυτό αφιέρωμα θέλω να ευχαριστήσω τον χαρισματικό αυτόν
άνθρωπο, συγγραφέα, ζωγράφο, οδοντίατρο Μανώλη Τασούλα,
που με το ταλέντο του, μετά από τόσα χρόνια που σταμάτησα την καριέρα μου, μου έδωσε λάμψη!
Με πολλή αγάπη
Καίτη Βουτσάκη»
Αγαπημένη μου κ.Καίτη κι εγώ σας ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου, για κάθε συνομιλία, για κάθε συμβουλή, για κάθε φιλοξενία, για κάθε γλυκό χαμόγελο και για κάθε καλή κουβέντα που μου χαρίζετε απλόχερα και με την καρδιά σας τα τελευταία αυτά χρόνια της φιλίας μας. Είσαστε αστέρι αυτόφωτο, αείφωτο, και μάλιστα, αστέρι πρώτου μεγέθους, που δεν έχετε ανάγκη από ετερόφωτες λάμψεις! Εσείς δώσατε λάμψη, από τη δική σας παντοτινή λάμψη, στην καθημερινότητά μου! Και, καθώς χτίσατε την καριέρα σας με γρανιτένιες βάσεις, όπως οι Αιγυπτιακές πυραμίδες, κι έχετε αφήσει τη δική σας μοναδική και ξεχωριστή ιστορία στην χρυσή εποχή του Αιγυπτιακού κινηματογράφου, με τα υπέροχα χορευτικά σας, τις χαριτωμένες ερμηνείες σας και προπαντός με εκείνο το υπέροχο και λαμπερό χαμόγελό σας, θα αποτελείτε ένα φάρο που πάντα θα φωτίζει το χώρο της τέχνης και θα έλκει με το φως και τη λάμψη του και νέους θαυμαστές και από τις νεώτερες γενιές, που παρ΄όλο που δεν σας γνώρισαν στις δόξες σας, σας λατρεύουν, καθιστώντας σας έτσι διαχρονική παρουσία στο Πάνθεο της Κινηματογραφικής Τέχνης!
«Η ανδρεία γυναίκα είναι πολυτιμότερη και από τα ακριβότερα πετράδια!» αναφέρει ο σοφός Σολομών στην Παλαιά Διαθήκη. Και όντως, όποτε οι γυναίκες στάθηκαν στο πλευρό τον αντρών στις μεγάλες στιγμές της ιστορίας, έδρεψαν επάξια και τις δικές τους δάφνες! Από τα αρχαία χρόνια μέχρι τις ημέρες μας, αν ανατρέξει κανείς στις χρυσές σελίδες της παγκόσμιας ιστορίας, θα διαβάσει για γενναίες γυναίκες με ανδρικό φρόνημα και τόλμη. Από τη μυθολογική, πάνοπλη σαν άντρα, θεά Αθηνά Παλλάδα, από τις μυθικές Αμαζόνες, από τις περίφημες μάνες της αρχαίας Σπάρτης, από την γενναία Εβραία της Παλαιάς Διαθήκης την Ιουδίθ, από την πολεμίστρια βασίλισσα της αρχαίας Παλμύρας τη Ζηνοβία, από την θρυλική Γαλλίδα Ζαν ντ’ Αρκ, μέχρι τις ηρωικές βασίλισσες της Ινδίας με πιο περίφημη ανάμεσά τους τη Τζάνσι κι Ράνι, που μαχόταν εναντίον των Άγγλων αποικιοκρατών έφιππη, μ’ ένα παιδί δεμένο στην πλάτη, σύγχρονη των δικών μας ηρωίδων του ‘21. Για να φτάσουμε στην Ελλάδα, στα χρόνια της δικής μας Επανάστασης που ξέσπα
Με το που μπήκε ο Νοέμβρης, μία ανάμνηση παλιά στριφογύριζε στο μυαλό του μπάρμπα-Μανώλη. Θυμήθηκε, την εποχή που ήταν τριών χρονών παιδάκι κι ήταν και τότε αρχές Νοέμβρη, όταν αντίκρισε για πρώτη φορά στη ζωή του χιόνι. Παρ’ όλο που ήταν ο τελευταίος μήνας του Φθινόπωρου, σαν ο Χειμώνας να τον έσπρωχνε να φύγει βιαστικά, να πάρει αυτός τη θέση του. Κι έτσι, αν κι ήταν πολύ νωρίς για χιόνια μεσ’ στην πόλη, έπεσε άξαφνα πρώιμη βαρυχειμωνιά! Χιόνισε για τα καλά εκείνες τις μέρες! Και η μικρή πόλη που είχε γεννηθεί ο μπάρμπα-Μανώλης, που περισσότερο, τα χρόνια εκείνα, έμοιαζε χωριό, ντύθηκε στα κάτασπρα, καθώς πυκνό χιόνι άρχισε να πέφτει απ’ το βαθύ ξημέρωμα. Τα κλαδιά των πεύκων στους μεγάλους δρόμους βάρυνα απ’ το πολύ χιόνι που τα σκέπασε κι έγειραν απ’ το φορτίο. Η μεγάλη αυλή του Μανώλη καλύφτηκε από παχύ στρώμα χιονιού. Εκείνος, μαζί με τις δυο μεγαλύτερες αδερφές του τη Ρένα και τη Χαρούλα, κοίταζαν το χιόνι μέσ’ από το τζάμι του παιδικού δωματίου. Το χάζευαν να πέφτει στροβι
Εκείνα τα Χριστούγεννα έμοιαζαν με άνοιξη. Ο ήλιος από την παραμονή ήταν τόσο ζεστός και φώτισε από νωρίς τον ουρανό, δίνοντας μια εξαιρετικά χαρούμενη λάμψη στο γαλάζιο του πρόσωπο. Παρέες παιδιών με γελαστά μουτράκια, παρόλο το αγουρωπό ξύπνημα, ξεχύθηκαν με τα μεταλλικά τρίγωνά τους στους δρόμους να πουν τα Κάλαντα. Ένα έθιμο παλιό, που θα τους απέφερε σίγουρα και κάποια κέρδη, με τα οποία θα αγόραζαν γλυκά, παιχνίδια, ή ό,τι άλλο τραβούσε η καρδιά τους. Τραγουδούσαν τα Κάλαντα χαρωπά και, μέσα στο μυαλό τους, σχεδίαζαν σε ποιες γειτονιές θα τα έλεγαν, ποιες πόρτες θα χτυπούσαν κι ύστερα... Ύστερα πού θα πήγαιναν να εξαργυρώσουν τα κέρδη τους, αγοράζοντας κάποια πράγματα που ονειρεύονταν από καιρό. Μια ομάδα τεσσάρων παιδιών, στάθηκε μπροστά και στην πόρτα του μπάρμπα-Μανώλη. Χτύπησαν το μεταλλικό ρόπτρο σχεδόν συνθηματικά, πιστεύοντας ότι θα καταλάβαινε από τον ήχο, ότι ήταν τα αγαπημένα του ανιψάκια. Εκείνος άνοιξε την πόρτα και το χαρωπό πρόσωπό του φωτίστηκε, μόλις είδε μπροστά
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου