Γατούλες "καλογεράκια" κι ένας γατούλης "αγιογράφος"

Υπάρχουν γάτες και γάτες! Γάτες των κεραμιδιών, γάτες των αυλών και γάτες των σαλονιών. Να όμως που υπάρχουν και γάτες "καλογεράκια". Είναι οι γατούλες που ζουν στα μοναστήρια.

Γατούλες μαυρόασπρες, γατούλες παρδαλές, γατούλες τιγρέ, ζουν στις μοναστηριακές αυλές καθώς και τους αρσανάδες, τα μικρά λιμανάκια δηλαδή, του Αγίου Όρους. Και έχουν πάρει τόσο αέρα, που καμιά φορά τρυπώνουν και στα καθολικά των μοναστηριών, οπότε οι μοναχοί βλέπουν και παθαίνουν για να τις βγάλουν έξω. Αυτές οι γατούλες  είναι λεπτές και "ασκητικές", σύμφωνα με τους κανόνες της μοναχικής πολιτείας, καθώς τρέφονται ελάχιστα και λιτά από τα σκουπίδια των  μαγειρείων, και απ' ότι περισσεύει  στις τραπεζαρίες (τράπεζες τις αποκαλούν) των, κυρίως, νηστίσιμων πιάτων των μοναχών. Παράλληλα, είναι κυνηγιάρικες. Πραγματικοί αίλουροι! Σκαρφαλώνουν με ταχύτητα στα δέντρα και αρπάζουν τζιτζίκια, ακρίδες ή πουλιά. Ό,τι  έρπει ή περπατάει στο χώμα, από σκολόπεντρες και σαύρες, μέχρι τριζόνια, κατσαρίδες, φίδια και διάφορα μικρά τρωκτικά,  αποτελούν το θήραμά τους, το παιχνίδι τους ή το φαγητό τους. Επίσης τρέφονται με τα ψαράκια που τους πετούν οι μοναχοί, όταν καθαρίζουν στους αρσανάδες τα δίχτυα τους. Δροσίζονται και χορταίνουν τη δίψα τους στις μαρμαρένιες λαξευτές βρύσες, καθώς και στις γούρνες που υπάρχουν στα προαύλια όλων των μονών, και λιάζονται χουζουρεύοντας επάνω στις πέτρινες πλάκες, που έχουν ζεσταθεί από τα χάδια και τα φιλιά του ήλιου. Παίζουν με τις μαύρες πεταλούδες, που κι αυτές είναι ντυμένες στο χρώμα του ράσου των μοναχών, και φέρνουν βόλτες ανάμεσα στα πόδια των μουλαριών που εξυπηρετούν στα αγώγια των μονών.

Οι γατούλες αυτές είναι πολύ φιλικές. Δεν τολμά να περάσει δίπλα τους μοναχός ή προσκυνητής και να μην αποζητήσουν τα χάδια του μ' ένα γλυκό νιαούρισμα! Και σ΄όλους φαίνεται παράξενο πώς ζουν γάτες στο Άγιον Όρος... Αλλά οι μοναχοί τις αγαπούν πολύ! Ίσως γιατί εξαφανίζουν και τα ανεπιθύμητα ζωύφια. Αποφεύγουν όμως να τους δίνουν πολύ θάρρος, γιατί, ως συνήθως, οι γάτες το εκμεταλλεύονται πολύ αυτό!

Υπάρχει όμως κάπου αλλού κι ένας γατούλης πολύ μποέμ, που δύσκολα θα μπορούσε να προσαρμοστεί στη μοναχική ζωή! Καλλιτέχνης εκ φύσεως, αριστοκράτης, και όπως όλες οι γάτες, γλυκός και χαδιάρης! Με το παπιγιόν του, τη λαιμαριά με το κουδουνάκι, και με όλα τα χαρακτηριστικά ενός εκπροσώπου της τέχνης. Ποζάρει στο φακό σαν φωτομοντέλο, και τον περισσότερο καιρό του τον περνάει μέσα σε ένα αγιογραφείο, ανάμεσα σε χρώματα, πινέλα, εικόνες και καβαλέτα! Τον λένε "Μάριο" και χαϊδευτικά "Μαριούλη", γιατί βρέθηκε από την καλή και όμορφη κυρία του, μιά 'μέρα που γιόρταζε η Παναγία.

Ο Μάριος είναι ζωηρός! Χώνεται ανάμεσα στα χέρια της κυρίας του, και δεν την αφήνει ν΄αγιογραφήσει αν δεν εισπράξει πρώτα μια γερή προκαταβολή από χάδια! Πολλές φορές, μοιάζει να θέλει ν' αγιογραφήσει κι εκείνος, καθώς το αεικίνητο κι έξυπνο βλέμμα του τρέχει με την ταχύτητα, που τα πινέλα αφήνουν χρώματα και γραμμές επάνω στους μουσαμάδες και τα ξύλα των εικόνων. Η αλήθεια είναι, ότι η κυρία του προσπαθεί να τον διδάξει. Του δείχνει πως να κρατάει το πινέλο, πώς να ανακατεύει τις μπογιές, πώς να τραβάει καμιά γραμμή!.. Εκείνος βέβαια έχει την περιέργεια του καινούργιου, που όλα θέλει να τα μάθει και όλα να τα εξερευνήσει. Όμως, τα πινέλα του φαίνονται κουραστικά! Ζαλίζεται με τα τόσα νούμερα και μεγέθη. Όταν βρει λοιπόν τα σκούρα, λουφάζει βαριεστημένος σε κάποιο αναπαυτικό μαξιλάρι του αγιογραφείου, και το ρίχνει σε μακάριο ύπνο!

Όταν πάλι έχει διάθεση για ζωγραφική, προτιμάει αντί για πινέλο, να βουτάει το ποδαράκι μέσα στη σκόνη από το πορτοκαλοκόκκινο κιννάβαρι, και να "ζωγραφίζει"  oποιαδήποτε επιφάνεια ακουμπήσει, εκτός από εκείνη που βρίσκεται επάνω στο καβαλέτο. Έτσι, τα ζωγραφικά του αποτυπώματα, σαν την εγγυημένη υπογραφή ενός μεγάλου καλλιτέχνη, υπάρχουν παντού μέσα στο αγιογραφείο. Και όταν η κυρία του θέλει να χρυσώσει μια εικόνα, εκείνος όλος περιέργεια μυρίζει τη σκόνη που λαμπυρίζει, με αποτέλεσμα μετά, η πιτσιλωτή μυτούλα του να στραφταλίζει σαν χριστουγεννιάτικη καρτ ποστάλ. Η κυρία του ελπίζει ότι μια μέρα θα γίνει βοηθός της. Κανείς δεν ξέρει!... Γιατί όχι όμως; Εφόσον υπάρχουν γάτες ηθοποιοί, γάτες καρτούν, γάτες που είναι ήρωες παραμυθιών, γάτες που δουλεύουν σε τσίρκο, γάτες που κάνουν παρέα σε ηλικιωμένους και κρατούν συντροφιά σε μοναχικά άτομα, γιατί να μην υπάρχουν και γάτες ζωγράφοι; Βέβαια, ο χρόνος θα δείξει! Λέτε να γίνουν συλλεκτικοί οι πίνακές του; Αυτό μάλλον είναι σίγουρο!

(Αφιερωμένο στο Ματθαίο και τη Σπυριδούλα)