Ο βασιλιάς Κοκκινολαίμης
Γυναίκες της Επανάστασης του 1821
«Η ανδρεία γυναίκα είναι πολυτιμότερη και από τα ακριβότερα πετράδια!» αναφέρει ο σοφός Σολομών στην Παλαιά Διαθήκη. Και όντως, όποτε οι γυναίκες στάθηκαν στο πλευρό τον αντρών στις μεγάλες στιγμές της ιστορίας, έδρεψαν επάξια και τις δικές τους δάφνες! Από τα αρχαία χρόνια μέχρι τις ημέρες μας, αν ανατρέξει κανείς στις χρυσές σελίδες της παγκόσμιας ιστορίας, θα διαβάσει για γενναίες γυναίκες με ανδρικό φρόνημα και τόλμη. Από τη μυθολογική, πάνοπλη σαν άντρα, θεά Αθηνά Παλλάδα, από τις μυθικές Αμαζόνες, από τις περίφημες μάνες της αρχαίας Σπάρτης, από την γενναία Εβραία της Παλαιάς Διαθήκης την Ιουδίθ, από την πολεμίστρια βασίλισσα της αρχαίας Παλμύρας τη Ζηνοβία, από την θρυλική Γαλλίδα Ζαν ντ’ Αρκ, μέχρι τις ηρωικές βασίλισσες της Ινδίας με πιο περίφημη ανάμεσά τους τη Τζάνσι κι Ράνι, που μαχόταν εναντίον των Άγγλων αποικιοκρατών έφιππη, μ’ ένα παιδί δεμένο στην πλάτη, σύγχρονη των δικών μας ηρωίδων του ‘21. Για να φτάσουμε στην Ελλάδα, στα χρόνια της δικής μας Επανάστασης που ξέσπα
Τελειος σαν ψευτικος καμαρωτος καμαρωτος και πανεξυπνος
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι είναι αδελφούλα μου! Παρατηρώντας τη φύση μαθαίνουμε, και μας μαθαίνει κι αυτή! Έφτασαν μια χουφτίτσα τραχανάς και λίγες ρώγες σταφύλι φερμένο από την Αίγυπτο, να τραβήξουν μέσα στο χιόνι τον πεινασμένο κοκκινολαίμη, που κι εκείνος από ευχαρίστηση πήρε τόσες ωραίες πόζες για να τον φωτογραφήσω!
ΔιαγραφήΜανώλη, σὰν τοῦ κοκκινολαίμη τὰ μικρὰ κι ἀεράτα, χοροπηδηχτά του βηματάκια, ὄταν τριγυρνᾶ στὸν κῆπο ἀνάμεσα στὶς γλάστρες, εἶναι καὶ τὸ ὄμορφο ποίημα ποὺ τοῦ άφιερώνεις, περιγράφοντὰς τον καὶ μὲ χαρακτηριστικὴ λεπτομέρεια: ρυθμικὸ κι ἀνάλαφρο. Οἱ φωτογραφίες σου ἐπισης πολὺ ἐπιτυχημένες, πράγματι «πόζες» ζωντανές, λὲς καὶ θὰ μᾶς τιτιβίσῃ αὐτὸ τὸ μικρὸ, μιᾶς χούφτας θαυματουργὸ πλασματάκι.. Ἡ συλλογὴ σου φοβερὴ, ἐκεῖνο τὸ παλιὸ κόκκινο κουτάκι μὲ τὸ ζευγάρι ἐπάνω, τὶ κρῖμα ποὺ σπανίζουν αὐτὲς οἱ νοσταλγικὲς ζωγραφιστὲς εἰκόνες στὰ καθημερινὰ μας είδη σήμερα. Εἰλικρινὰ, Μανώλη, μοῦ ἔδωσες πολλὴ χαρὰ μὲ τὸ ἔργο σου αὐτό... Νὰ εἶσαι καλά, νὰ δημιουργῇς!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣὲ χαιρετῶ, Νίμμη
(Γιὰ νὰ δημοσιεύσω αὐτὸ τὸ σχόλιο, δὲν ξέρω γιατί δὲν μ' ἀφήνει ἡ σελίδα νὰ χρησιμοποιήσω τὸ κανονικό μου ἠ-μέιλ, καὶ ἐπιμένει στὸ γκοῦγκελ μὲ τὰ ἀρχικά μου.)
Νίμμη μου θερμά σε ευχαριστώ! Όπως πολύ καλά γνωρίζεις, θαυμάζω όλα τα πλάσματα της φύσης. Το κάθε ένα έχει τη δική του ξεχωριστή ομορφιά. Τα έργα τέχνης που έπλασε ο Δημιουργός και στόλισε τη φύση, για να ομορφαίνουν την καθημερινότητά μας, είναι όλα μοναδικά, και κανένα χέρι, ούτε του σπουδαιότερου ζωγράφου ή γλύπτη δεν μπορεί να αναπαραστήσει τέλεια, παρά μόνο αφαιρετικά.
ΔιαγραφήΤο όνομα του κοκκινολαίμη και η μορφή του είναι χαραγμένα πολύ γλυκά στη μνήμη μου από τον μεγάλο χιονιά του 1964, τότε που ήμουν μόλις τριών ετών, και μας φώναξε η μαμά μου, τις αδελφές μου κι εμένα, να τον δούμε που τσιμπολογούσε μέσα στο χιόνι του μεγάλου μας κήπου. Από τότε, ότι βρίσκω σχετικό με τον κοκκινολαίμη, το συλλέγω με αγάπη και το μοιράζομαι με τους φίλους μου!